Site Index
Download
Polish Fonts
Polish Index
Wielkie wyzwanie XXI wieku -- Ksiêga Urantii
PODSUMOWANIE
Przytoczone powyżej fakty nie są kompletnym czy ostatecznym przeglądem materiału naukowego Ksiêgi Urantii. W miarê upływu czasu i rozwoju nauki znajdzie siê na pewno jeszcze wiele punktów potwierdzających fakt wyprzedzania przez nią odkryæ naukowych.
Prawdziwośæ Ksiêgi Urantii nigdy nie bêdzie udowodniona bądź zanegowana ostatecznie, tylko poprzez badanie tej czêści, która dotyczy nauki i zjawisk świata materialnego. Gdyby kosmos był jedynie materialny, wtedy taka możliwośæ by istniała. Ale kosmos nie składa siê z samej materii. Dowód prawdziwości objawienia, dokonany jedynie na podstawie tej czêści Ksiêgi, która dotyczy materii, ukazywałby, że droga do odkrycia świata ducha wiedzie poprzez badanie materii i stawiałby pod znakiem zapytania a nawet negował wartości duchowe tej Ksiêgi. Wartości te zostałyby wsparte wiedzą naukową i tylko poprzez pryzmat tej wiedzy człowiek mógłby je zauważaæ. Nauka jest, w dzisiejszym świecie wartości materialnych, potêżnym autorytetem. Wiara, tak cenna w rozwoju duchowym człowieka, uległaby zamianie w wiedzê lub istniałaby tylko w oparciu o nią, a cała, rozbudowana, duchowa czêśæ Ksiêgi, zeszłaby na dalszy plan. Wiara nie może istnieæ w oparciu o naukê.
Zarówno Ksiêga Urantii jak i wiêkszośæ istniejących dziś religii kładzie nacisk na istnienie i rozwój u człowieka tak zwanego wglądu duchowego, niewyrażalnego słowami przekonania o istnieniu świata ducha, określanego czêsto wiarą. Zarówno te duchowe wartości jak i nauka, powinny rozwijaæ siê na Ziemi niezależnie od siebie, lecz w harmonii, informuje Ksiêga Urantii. Istnienie Boga nigdy nie bêdzie udowodnione naukowo, co najwyżej nauka może postulowaæ istnienie jednej przyczyny wszystkich przyczyn.
Od roku 1955 sprzedano około 500 tys. egzemplarzy Ksiêgi Urantii. Nie jest ona czytana powszechnie. Z różnych powodów.
Ludzie interesujący siê problemami duchowymi i filozoficznymi z nurtu tzw. Nowej Ery znajdują ją jako jeszcze jedną z długiej kolekcji "podobnych" książek. Ponieważ jednak jej terminologia, filozofia i nowe koncepcje, jakie przynosi, wymagają bardzo intensywnego przemyślenia, z reguły rezygnuje siê z niej, szukając łatwiej "strawnych" materiałów. Książka ma jako zadanie harmonizowaæ religiê, filozofiê ze wszystkimi dziedzinami wiedzy. Czy siê jej to udaje czy nie to sprawa decyzji czytelnika, ale tylko naiwny może siê spodziewaæ, że dzieło, które postawiło przed sobą zadanie tak ambitne, bêdzie łatwe do czytania.
Ludzie z krêgów akademickich, posiadający odpowiednie przygotownie, mogą dośæ łatwo zrozumieæ idee Ksiêgi Urantii, lecz tutaj pojawiają siê inne problemy. Czas i terminologia. W celu zrozumienia wszystkich idei i stwierdzenia ich logicznej spójności trzeba całe 2097 stron przeczytaæ uważnie. Pojawia siê ryzyko straty czasu, który może byæ poświêcony na mniej ryzykowną, dającą pewniejsze owoce pracê. Odniesienie zaś dziwnej terminologii do tej, powszechnie używnej przez świat akademicki nastrêcza niemało problemów. Jak na przykład znaleźæ we wszechświecie ten jego fragment, który Ksiêga Urantii określa jako wszechświat lokalny albo system lokalny w kontraście do superwszechświata czy wszechświata centralnego, jak odnieśæ to do naszej galaktyki, lokalnej grupy galaktyk czy całego, rozszerzającego siê wszechświata? Dokładna analiza i porównywanie ze źródłami filozoficznymi, religijnymi oraz naukowymi może zająæ dwa, trzy lata. W tym czasie solidny kawałek innej pracy naukowej może byæ wykonany.
Powyższy materiał prezentuje poglądy osobiste autora. Wartośæ Ksiêgi każdy zainteresowany bêdzie musiał osądziæ sam. Żaden autorytet mu w tym nie pomoże, gdyż jest wiele autorytetów, które ją popierają oraz są tacy, którzy są jej ideom przeciwni.
Paul Jaworski
Bibliografia: