Ken Glasziou, B.Sc.(Hon), M.Sc., Ph.D.

Poniewa¿ powiernictwo rewelatorów nie pozwala im, dawaæ nam wiedzy przez nas nie zdobytej, (1109) poci¹ga ono za sob¹ fakt, ¿e poziom informacji naukowej w Przekazach nie powinien zawieraæ wiedzy nie odkrytej do po³owy lat trzydziestych. Wyj¹tkiem jest to, ¿e "brakuj¹ce luki" powinny byæ uzupe³nione czy podstawowa "wiedza zaginiona" powinna byæ odtworzona.

Traktuj¹c te wyj¹tki w szerokim zakresie nasi nadludzcy rewelatorzy mogliby ³atwo zademonstrowaæ, ¿e poziom ich wiedzy naukowej znacznie przekracza poziom ludzkiej wiedzy z po³owy lat trzydziestych. Czyni¹c to, mogliby zademonstrowaæ objawieniowy status Przekazów.

W niektórych przypadkach, wydaje mi siê, ¿e rewelatorzy dok³adnie to zrobili. Ale d³ugie godziny refleksji da³y mi w rezultacie opiniê bardziej powœci¹gliw¹.

By³em oddanym zwolennikiem Jezusa na d³ugo przedtem, zanim pierwszy raz ujrza³em Przekazy Urantii. Kiedy czyta³em ich "¯ycie Jezusa", spotka³em Jezusa, którego ju¿ zna³em. Chcia³em zatem aby to objawienie by³o prawdziwe.

Inni, tacy jak ci z mentalnoœci¹ typu Martina Gardnera, mog¹ przyst¹piæ do Przekazów z umys³em tak nastawionym aby znaleŸæ przyczynê przyklejenia im nalepki fa³szu (w artykule prasowym, Gardner oczernia³ Przekazy, lecz póŸniej przyzna³ siê, ¿e faktycznie ich nie czyta³).

Autorzy Przekazów dobrze rozumiej¹ naturê ludzk¹. Byli œwiadomi, ¿e oba typy czytelników mog¹ byæ skrupulatnymi poszukiwaczami ich w³asnego, szczególnego gatunku "prawdy."

Wierzê, ¿e dano kluczowe informacje w celu pomocy tym, którzy szukaj¹ objawieniowego gatunku prawdy. Lecz dostarczono te informacje sposobami, które pozwalaj¹ tak¿e na jej odrzucenie, tym, którzy szukaj¹ œrodków do jej odrzucenia.

Przyczyna tego dwojakiego podejœcia mo¿e byæ zwi¹zana z deklaracj¹ Przekazów, ¿e nasza wolna wola jest w³aœciwie nietykalna. Bóg obdarzy³ nas wzglêdnie woln¹ wol¹ na poziomie skoñczonym i nawet sam Bóg nie mo¿e jej nam zabraæ. (1299) I tak¿e to, ¿e jedynie przez wiarê mo¿emy wejœæ do królestwa Boga.(1569) A nie mo¿emy mieæ wiary jeœli nie ma niepewnoœci, gdy¿ tam gdzie jest pewnoœæ nie ma powodu do istnienia wiary.

Rozprawa ta, jest zaktualizowaniem dwóch wczeœniejszych i bardziej szczegó³owych publikacji o naukach œcis³ych, antropologii i archeologii Przekazów. Zak³adam w niej okreœlanie jedynie tych pozycji wiedzy, które dla mnie, weryfikuj¹, ¿e Przekazy s¹ tym czym twierdz¹ ¿e s¹. Mam tak¿e intencjê ukazaæ pewne mo¿liwe drogi do ich odrzucenia.

Nowe informacje o Przekazach wpad³y mi w rêce od czasu druku poprzednich artyku³ów. Chocia¿ Przekazy Urantii, zawieraj¹ce czêœæ 1, 2 i 3 ksi¹¿ki, zosta³y dostarczone w latach 1934/35, po ich otrzymaniu, zosta³a ustanowiona wybrana grupa w celu dok³adnego przeczytania jednego Przekazu ka¿dego tygodnia, podczas okresu czterdziestu czterech tygodni w ka¿dym kolejnym roku. Pod koniec ka¿dej tygodniowej sesji, wszyscy obecni byli proszeni o dorêczenie ich pytañ na piœmie. Odpowiedzi by³y dostarczane na nastêpnej sesji.

Spotkania te by³y zawieszane ca³kowicie na osiem tygodni w sezonie letnim ka¿dego roku. Ca³y proces by³ powtarzany trzy razy. Czêœæ 4 i Przedmowa maj¹ oddzieln¹ historiê.

Proces ten powinien zaj¹æ osiem lat do jego ukoñczenia. Informacja ta zgadza siê z dochodzeniem przeprowadzonym przez Matthew Block, który zdo³a³ zidentyfikowaæ wiêkszoœæ ludzkich Ÿróde³ materia³u, u¿ywanych do napisania Przekazów. Wiêkszoœæ z tych Ÿróde³ zosta³a spisana w pocz¹tkowej jednej trzeciej wieku. Lecz kilka zosta³o opublikowanych póŸniej ni¿ w roku 1935, niektóre dopiero w okresie 1942/43. Widocznie materia³ ten, zosta³ dodany podczas procesu wy¿ej opisanego.

W materia³ach ujêtych w tym artykule jedynie artyku³ o energii gwiazd posiada ludzkie Ÿród³o publikacji po roku 1935.

Bibliografia:

1. Bain, R. , K. Glasziou, M. Neibaur, and F.Wright. "The Science Content of The Urantia Book." (The Brotherhood of Man Library, 1991)

2. Glasziou, K. "Science, Anthropology and Archaeology in The Urantia Book." (The Brotherhood of Man Library, 1996)