Ken Glasziou, B.Sc.(Hon), M.Sc., Ph.D.

Bardzo interesuj¹cym obiektem zainteresowania spo³ecznego i naukowego w latach trzydziestych by³o "brakuj¹ce ogniwo" idea dowodu ze skamienia³oœci, która bezdyskusyjnie wi¹za³aby ludzk¹ ewolucjê z naszymi "kuzynami" z rodziny ma³p.

W ksi¹¿ce "The Science Contest of The Urantia Book" (1991) zwróciliœmy uwagê na fakt, ¿e przy omawianiu ludzkiej ewolucji Przekazy Urantii nadmienia³y cz³owieka jawajskiego, cz³owieka pekiñskiego, cz³owieka z Hilderbergu, cz³owieka z Cro-Magnon i neandertalczyka lecz nie napomknê³y o najbardziej interesuj¹cym z nich wszystkich w po³owie lat trzydziestych – cz³owieku z Piltdown. To o nim s³ynny Louis Leakey napisa³ w swojej ksi¹¿ce – Adam’s Ancestors, "czaszka z Piltdown jest prawdopodobnie bardziej zbli¿ona do Homo sapiens ni¿ do jakiegokolwiek innego znanego typu." Za³¹czamy te¿ cytat z ksi¹¿ki Martina J. Readera, Missing link, ¿e cz³owiek z Piltdown nie by³ zdemaskowany jako fa³sz a¿ do czasów lat piêædziesi¹tych.

Nasze adnotacje nie by³y wystarczaj¹ce aby zapobiec zasygnalizowaniu przez Martina Gardnera, ¿e ominiêcie informacji o cz³owieku z Piltdown w Przekazach Urantii nie ma znaczenia, gdy¿ ka¿dy wiedzia³, ¿e cz³owiek z Piltdown by³ falsyfikatem.

W ksi¹¿ce A Scientific Forgery (1990), która nie by³a dla nas dostêpna w czasie pisania naszego opracowania, Frank Spencer opiera³ siê na wczeœniejszej pracy australijskiego historyka Ian Langhama, g³osz¹cego sw¹ opiniê, ¿e falsyfikat z Piltdown "by³ przykrawany w celu wytrzymania naukowej lustracji i tym samym promowania okreœlonej interpretacji opartej na dowodach z ludzkich skamienia³oœci." Pozostawa³ on kontrowersyjny i by³ gor¹co omawiany a¿ datowanie fluorynowe i inne testy nie wykaza³y w 1953 i 1954, ¿e czaszka by³a kunsztownie ucharakteryzowanym fragmentem czaszki licz¹cej oko³o 50.000 lat. Czyni to pominiêcie wzmianek o niej w Przekazach Urantii do pewnego stopnia mimo wszystko znacz¹cym, a Gardner jeszcze raz jest w b³êdzie.