Ken Glasziou, B.Sc.(Hon), M.Sc., Ph.D.

Dziwi³em siê czêsto jak wielu czytelników Ksiêgi Urantii mia³o problemy z dokonaniem tego podsumowania odk³adaj¹c ich odpowiedŸ na bok w zak³opotaniu, jako, ¿e dopiero oko³o 1990 roku oœwiadczenie to zaczê³o mieæ jakikolwiek sens.

Masa elektronu jest zak³adana jako 9,1 x 10^-28 grama, 1/10 uncji jako 2,8 grama a promieñ ziemi jako 6,4 x 10⁶ metrów i dalej promieñ elektronu oblicza siê na 2 x 10^-21 metra.

W czasie gdy Przekazy Urantii by³y otrzymane, wielu fizyków zak³ada³o, ¿e elektron by³ bezwymiarowym punktem, zatem nie mia³ promienia. Inni, okrê¿nym rozumowaniem, zak³adali jego promieñ na 5 x 10^-15 metra, który jest rzêdu miliona razy wiêkszy ni¿ obliczony z Przekazów Urantii.

Oœwiadczenie to przypomina³o nieprawid³owoœæ, a¿ do czasu gdy Stefan Tallqvist, czytelnik z Finlandii zaznajomi³ siê z now¹ prac¹ Hansa Dehmelta, laureata Nagrody Nobla, który obmyœli³ sposób aby uchwyciæ pojedynczy elektron i utrzymaæ go w stanie niezmiennym poprzez d³u¿szy okres czasu. U¿ywaj¹c tej nowej technologii, Dehmelt mia³ mo¿liwoœæ zmierzyæ parametry elektronu, co pozwoli³o mu ustaliæ promieñ pomiêdzy 10^-19 a 10^-22 metra.

Wstêne prace Dehmelta by³y prowadzone oko³o 10 lat temu. Od tamtego czasu dalsze analizy doprowadzi³y do nowych oœwiadczeñ, ¿e promieñ elektronu ma oko³o 10^-22 metra.

Dla niewdro¿onych w terminologii okreœlania klas wielkoœci nastêpuj¹ca ilustracja mo¿e byæ pomocna. Za³ó¿my, ¿e poproszono was o obliczenie ciê¿aru iguany d³ugiej na dwa metry. Przy okreœleniu klas wielkoœci jest ona bli¿sza do 10 funtów ni¿ 1 czy 100 funtów. Czy mo¿e jej waga jest tak wielka jak przyzwoitej

wielkoœci krokodyla, znaczy 1000 funtów. Zawarliœmy tutaj zakresy klas wielkoœci 10⁰ , 10¹, 10², 10³. Przybli¿ona, oczywiœcie, kalkulacja promienia elektronu z Przekazów Urantii wynosi:

0,000.000.000.000.000.000.002 metra.

Ostatnie pomiary mówi¹ o:

0,000.000.000.000.000.000.000.1 metra

Ró¿nica jest ósmego przedzia³u w tysi¹cu milionów, milionów, milionów. NieŸle jak na przybli¿enie.

Pozostaje kwestia w jaki sposób takie przybli¿enie mog³o byæ poczynione ponad piêædziesi¹t lat temu? I w jaki sposób sceptycznie usposobieni mogli je po prostu zignorowaæ?

Przekazy Urantii zawieraj¹ te¿ nastêpuj¹ce oœwiadczenie:

Jeœli kubatura protonu – tysi¹c osiemset razy ciê¿szego od elektronu – mog³aby byæ powiêkszona do wielkoœci g³ówki od szpilki, wtedy, porównywalnie, g³ówka od szpilki mog³aby osi¹gn¹æ œrednicê równ¹ tej, jak¹ ma orbita ziemi dooko³a s³oñca. (477)

Znowu jesteœmy d³u¿ni Stefanowi Tallqvist za trud efektywnie przeprowadzonych kalkulacji i zwrócenia naszej uwagi na rezultaty.

Bior¹c promieñ orbity Ziemi dooko³a S³oñca jako 1,5 x 10¹⁴ a promieñ g³ówki od szpilki jako 1,0 mm, tak obliczony promieñ protonu by³by 7 x 10^-15 mm co znaczy 7 x 10^-18 metra.

"Klasyczny" promieñ protonu wynosi 0,85 x 10^-15 metra i odbiega znacznie od tego, podanego w kalkulacjach z Przekazów Urantii.

Niemniej jednak wiadomo jest, ¿e proton zawiera trzy kwarki plus, potencjalne cz¹stki, które przeskakuj¹ do i od egzystencji. Wiêc jaki jest prawdziwy promieñ "rzeczywistej" czêœci protonu, systemu trzech kwarków? Wspó³czesne pomiary podaj¹ go jako 7,7 x 10^-18 metra.

Czy tego rodzaju pomiary "udowadniaj¹" ¿e Przekazy Urantii s¹ tym czym podaj¹ siê byæ? Kiedyœ prawdopodobnie odpowiedzia³bym – tak, lecz studiuj¹c Przekazy przez wiele lat i rozwa¿ywszy oœwiadczenia ich autorów takie jak "Istnienie Boga nigdy nie bêdzie udowodnione przez eksperyment naukowy" i "objawienie jest potwierdzane tylko przez ludzkie doznania," moje wnioski s¹ teraz bardziej konserwatywne.

Jestem œwiadomy, ¿e pragnê aby Przekazy te by³y prawd¹. Wierzê tak¿e, ¿e jeœli nie s¹ prawd¹, byæ ni¹ powinny. Mam przez to na myœli, ¿e Bóg, którego pierwszy raz pozna³em poprzez objawienie jego natury, wed³ug relacji Ewangelii, jest lepiej przedstawiony w Przekazach Urantii ni¿ gdziekolwiek indziej, z wszystkiego co znam.

A zatem moja interpretacja nauki z Przekazów Urantii nie mo¿e nie ulegaæ wp³ywom moich têsknot. I prawdopodobnie ulega bardzo mocno.

Nie wiem i nie potrafiê doprawdy wyobraziæ sobie jaki gatunek inklinacji i uprzedzeñ wp³ywa na os¹d umys³u typu Martina Gardnera. Lecz mogê ujrzeæ jak ewidencja, któr¹ odbieram jako mocno wspieraj¹c¹ mój pogl¹d, pomimo to mo¿e przys³u¿yæ siê odmiennej stronie.

Odnoœnie pomiaru promienia elektronu powinno byæ naœwietlone, ¿e istniej¹ powa¿ne dowody na poparcie pogl¹du, ¿e "normalny" elektron jest w stanie "nak³adania siê," w czymœ w rodzaju stanu uwiêzienia, w którym (jednoczeœnie) posiada zarówno w³aœciwoœci falowe jak i cz¹steczkowe jednoczeœnie. Podobnie, elektron mo¿e posiadaæ zarówno spin "w górê" czy "w dó³". W jego stanie "normalnym" ma oba w tym samym czasie.

Domniemywa siê, ¿e elektron przyjmuje okreœlon¹ konfiguracjê, kiedy zmuszony jest do tego przez obserwatora. Jeœli obserwator zechce widzieæ go jako falê, jakie znaczenie ma jego promieñ? Ma on mo¿liwy do zdefiniowania promieñ tylko wtedy, gdy obserwator zechce "obserwowaæ" go w odpowiedniej konformacji.

Cynik, sceptyk, agnostyk, ateista, egocentryk, ci, którzy po prostu nie s¹ zainteresowani w temacie, zawsze znajd¹ przyczynê dla odrzucenia jakiejkolwiek ewidencji, która nie pasuje do ich filozofii czy stylu ¿ycia. To znaczy, tak powinno byæ, gdy¿ bez wolnoœci czynienia takiego wyboru, mog³aby nie istnieæ wolna wola. Wiara i sama tylko wiara, jest kluczem do królestwa Bo¿ego. I, jak powiedzia³ Bryan Appleyard, "Jeœli mamy argument dla wsparcia wiary, nie bêdzie to wcale wiara. To bêdzie logika."

Bibliografia:

1. Van Dyke, R.S. Schwinberg, P. & Dehmelt, H. "Experimental Atomic and Molecular Physics" (Internet publication of the University of Washington, 1997)